بیرون خونه : ولگردی.
توو خونه : وبگردی.
پ.ن : این مطلب زیبا رو دوستی واسم میل زده بود.
دوستت دارم پریشان، شانه می‌خواهی چه کار؟
دام بگذاری اسیرم، دانه می‌خواهی چه کار؟
***
تا ابد دور تو می‌گردم، بسوزان عشق کن
ای که شاعر سوختی، پروانه می‌خواهی چه
کار؟
***
مُردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟
***
مثل من آواره شو از چاردیواری درآ!
در دل من قصر داری، خانه می‌خواهی چه کار؟
***
خُرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین
شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه
کار؟
***
شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن
گریه کن پس شانه ی مردانه می خواهی چه کار؟
عاطی جونم واسش خصوصی نذاریا پرروو میشه
بذار توو کفش بمونه تا اقا بفهمه باید لینکدونیشو راه بندازه
عاطی به حرفش گوش نده.
این کللن حسوده.
چه دوست خوش ذوقی .....
بله واقعن
آره دیگه پس فک کردی میخام سرمو بذارم رووش و گریه کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
درضمن من فوق دکترای وبگردی دارم آقا
آها از اون لحاظ ؟
عالی بوود!
واقعن جای حسادت داره طرز نوشتنت کابوی!:دی.پی!والبته مغزت!:دی
شعره هم ک عالی بووت!
با تشکر!
لطف داری عاطی جان.
عاطی ؟ من آدرس وبلاگت رو ندارم. یعنی فراموش کردم.
واسم خصوصی میذاری ؟
وبگردی 99درصد اوقات تو سازمان در اوقات بیکاری
1درصد خونه. تفریحم که بخوره تو سرم
خیلی هم خوب.