یکی از تفاوت های بارز مردم شرقی و غربی رو میشه توو برنامه "آکاد.می گو.گو.ش" و "ر.قص رو.ی یخ" به وضوح دید.
توو برنامه آکادمی ، وقتی کسی قرار بود از جمعشون خارج بشه ، اشک و آه و ناله و فغان بود که بلند میشد ولی توو برنامه رقص روی یخ، وقتی قرار میشد زوجی از مسابقه حذف بشه ، خیلی راحت و ریلکس با قضیه برخورد میشد ، بدون اینکه نیاز باشه شیشه های آبغوره در حجم وسیع پر بشه.
من اول بودم
ما معمولا با آه و ناله از هم جدا می شیم و بعد از چندی کلا یادمون میره که واسه کی و چرا آه و ناله کردیم و اشک ریختم اونا حس ظاهر و باطنشون یکیه ولی ما خدا می دونه واقعا اشک و ناله مون واسه چیه ؟
ما زود احساساتی می شیم و زود هم فراموش می کنیم و این واقعا بده....